Η ιστορία του ανθρώπου

που ξεκίνησε να ανεβαίνει το μεγάλο βουνό με τα άπειρα μπαρ διψασμένος.
Πρώτο μπαρ ο έρωτας.
-Θέλω κάτι σπέσιαλ.
Κοκτέιλ άλλο φρούτο. Το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του κοκτέιλ είναι σερβίρεται πάντα διαφορετικό.
Εκστασιάστηκε από τις πολλές επιλογές που είχε.
Ηδονίστηκε από την απειρότητα των διαφορετικών πραγμάτων που θα μπορούσε να δοκιμάσει.
-Έπρεπε να βγάλετε το μπαρ σας εμπειρία. Έρωτας δεν υπάρχει.
Μα η πορεία συνεχίζεται. Δεύτερο μπαρ ο έρωτας.
-Θέλω κάτι σπέσιαλ.
-Μόνο σπεσιαλ έχουμε κύριε. Ορίστε.
Κοκτέιλ η ζεστή αγκαλιά. Ένα παραισθησιογόνο κοκτέιλ που το κυριότερο δεν τελείωνε ποτέ. Μαστούρωσε όσο δεν πάει. Χαλάρωσε και χαθηκε στην ατέλειωτη απόλαυση μέχρι που άσπρισε και η τελευταία του τρίχα.
-Έπρεπε να βγάλετε το μπαρ σας αγάπη. Έρωτας δεν υπάρχει.
Ρούφηξε την τελευταία γουλιά απο το ποτό του πλήρωσε και έφυγε πριν νυχτώσει.
Τρίτο μπαρ ο ανωνυμος.
-Θέλω κατι σπέσιαλ.
-Μόνο μπύρες έχουμε κύριε.
-Πάλι μπύρες; Μα οι μπύρες δεν ξεδιψάνε.
-Προσφέρουν όμως στιγμές απόλαυσης, μπορείς πάντα να δοκιμάζεις μια διαφορετική και αν πιεις πολλές νιώθεις μια ευτυχία που νομίζεις πως θα κρατήσει για πάντα.
-Γιατί δε βγάλατε το μπαρ σας έρωτα;
-Έλεγα να το βγάλω ο φιλόσοφος. Έρωτας δεν υπάρχει.
Την τελευταία μπύρα την άφησε στη μέση.
-Έχω βαρεθεί να πληρώνω,
Ο μπάρμαν τον κοιτούσε χαμογελαστός.
-Πού μπορώ να περάσω τη νύχτα;
-Λίγο πιο κάτω υπαρχει το πανδοχείο ο έρωτας.
Το ευχαριστώ του μπλέχτηκε με τα γέλια της νύχτας.